dag 2

Bijbeltekst: Psalm 62: 1-9

Johannes 1:1-18

Het Woord van God

1In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. 2Het was in het begin bij God. 3Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat. 4In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen. 5Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.

6Er kwam iemand die door God was gezonden; hij heette Johannes. 7Hij kwam als getuige, om van het licht te getuigen, opdat iedereen door hem zou geloven. 8Hij was niet zelf het licht, maar hij was er om te getuigen van het licht: 9het ware licht, dat ieder mens verlicht en naar de wereld kwam. 10Het Woord was in de wereld, de wereld is door hem ontstaan en toch kende de wereld hem niet. 11Hij kwam naar wat van hem was, maar wie van hem waren hebben hem niet ontvangen. 12Wie hem wel ontvingen en in zijn naam geloven, heeft hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden. 13Zij zijn niet op natuurlijke wijze geboren, niet uit lichamelijk verlangen of uit de wil van een man, maar uit God.

14Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond, vol van goedheid en waarheid, en wij hebben zijn grootheid gezien, de grootheid van de enige Zoon van de Vader. 15Van hem getuigde Johannes toen hij uitriep: ‘Hij is het over wie ik zei: “Die na mij komt is meer dan ik, want hij was er vóór mij!”’ 16Uit zijn overvloed zijn wij allen met goedheid overstelpt. 17De wet is door Mozes gegeven, maar goedheid en waarheid zijn met Jezus Christus gekomen. 18Niemand heeft ooit God gezien, maar de enige Zoon, die zelf God is, die aan het hart van de Vader rust, heeft hem doen kennen.

” Zoek rust, mijn ziel, bij God alleen.” 

Een lied over stil worden en stil zijn. Bedreiging en verlies zetten je leven stil. Zomaar opeens. Een naar bericht, een bedreigende ziekte, een ramp. Het zet je leven op zijn kop. Ook in deze psalm dringt de bedreiging zich aan de mens op. En de rust in deze psalm is dan heilzaam en niet beklemmend meer. Deze mens ervaart in zijn nood de ruimte om bij God te schuilen en daar tot rust te komen. Even helemaal stil. Van zorgen vrij. Bij God.

Ook Bløf zingt over stilte. Stilte na een verlies. Ze brachten het nummer, pas 10 jaar na het overlijden van hun drummer uit. Er zijn maar weinig nummers gemaakt, die de beklemmendheid van de stilte van het verlies zo kernachtig bezingen. Hier lijkt de stilte niet je vriend, maar eerder je vijand.
Maar wie goed het nummer beluistert, die hoort er ook hoop in doorklinken.
Met dit nummer wordt hun drummer-vriend geëerd en herdacht. En hoe kun je dat beter doen dan met een prachtig up-tempo nummer. Geen somberheid. Het nummer drumt als het ware door jouw tranen heen de lucht weer open. Stilte als een plek om te schuilen, jezelf te vinden, je pijn of je leugens onder ogen te komen. En dan?? Ik hoop dat in die stilte God jou zijn liefdevolle hand wilt tonen.

Wat zet jou stil? Kun je God in die stilte ook uitnodigen in jouw rauwheid nabij te zijn?

Joost Schelling

Psalmen 62: 1-9

1Voor de koorleider. Op de wijs van Jedutun. Een psalm van David.

2Alleen bij God vindt mijn ziel haar rust, van Hem komt mijn redding.

3Hij alleen is mijn rots en mijn redding, mijn burcht, nooit zal ik wankelen.

4Hoe lang nog vallen jullie aan op één man en bedreigen jullie hem met de dood? Hij is als een muur die omvalt, als een wal die op instorten staat.

5Zij willen hem van zijn hoogte storten, de leugen is hun lust en hun leven, een zegenwens ligt op hun lippen, maar in hun hart verbergt zich een  vloek. sela

6Zoek rust, mijn ziel, bij God alleen, van Hem blijf ik alles verwachten. 7Hij alleen is mijn rots en mijn redding, mijn burcht, ik zal niet wankelen.

8Bij God is mijn redding en mijn eer, mijn machtige rots, mijn schuilplaats is God.

9Vertrouw op Hem, mijn volk, te allen tijde, stort uw hart uit bij Hem, God is onze schuilplaats. sela

 

Deuteronomium 8: 1-6

Vergeet in voorspoed de HEER niet

81Leef alle geboden die ik u vandaag voorhoud strikt na. Dan zult u in leven blijven, in aantal toenemen en het land dat de HEER uw voorouders onder ede heeft beloofd, binnengaan en het in bezit nemen. 2Denk aan de tocht die de HEER, uw God, u door de woestijn heeft laten maken, veertig jaar lang. Hij wilde u zijn macht laten voelen en u op de proef stellen, om te ontdekken wat er in uw hart leefde: gehoorzaamheid aan zijn geboden of niet. 

3U hébt zijn macht leren kennen: hij liet u honger lijden en gaf u toen manna te eten, voedsel dat u nooit eerder had gezien en uw voorouders evenmin. Zo maakte hij u duidelijk dat een mens niet leeft van brood alleen, maar van alles wat de mond van de HEER voortbrengt. 

4Veertig jaar lang raakten uw kleren niet versleten en zwollen uw voeten niet op. 5Laat ieder van u dan beseffen dat de HEER, uw God, u opvoedt zoals een vader zijn kind opvoedt. 6Leef daarom zijn geboden na door de weg te volgen die hij u wijst en door ontzag voor hem te tonen.