Dag 25
Bijbeltekst: Lucas 15: 11-24
Johannes 1:1-18
Het Woord van God
1In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. 2Het was in het begin bij God. 3Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat. 4In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen. 5Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.
6Er kwam iemand die door God was gezonden; hij heette Johannes. 7Hij kwam als getuige, om van het licht te getuigen, opdat iedereen door hem zou geloven. 8Hij was niet zelf het licht, maar hij was er om te getuigen van het licht: 9het ware licht, dat ieder mens verlicht en naar de wereld kwam. 10Het Woord was in de wereld, de wereld is door hem ontstaan en toch kende de wereld hem niet. 11Hij kwam naar wat van hem was, maar wie van hem waren hebben hem niet ontvangen. 12Wie hem wel ontvingen en in zijn naam geloven, heeft hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden. 13Zij zijn niet op natuurlijke wijze geboren, niet uit lichamelijk verlangen of uit de wil van een man, maar uit God.
14Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond, vol van goedheid en waarheid, en wij hebben zijn grootheid gezien, de grootheid van de enige Zoon van de Vader. 15Van hem getuigde Johannes toen hij uitriep: ‘Hij is het over wie ik zei: “Die na mij komt is meer dan ik, want hij was er vóór mij!”’ 16Uit zijn overvloed zijn wij allen met goedheid overstelpt. 17De wet is door Mozes gegeven, maar goedheid en waarheid zijn met Jezus Christus gekomen. 18Niemand heeft ooit God gezien, maar de enige Zoon, die zelf God is, die aan het hart van de Vader rust, heeft hem doen kennen.
” Want Hij weet waarvan wij gemaakt zijn, Hij vergeet niet dat wij uit stof zijn gevormd.”
Pet Shop Boys – It’s A Sin
Neil Tennant, zanger van de Pet Shop Boys, zingt over het gevoel dat hij had toen hij in Newcastle op school zat. Hij kreeg het gevoel dat alles wat hij deed of zelfs nog van plan was te gaan doen, zondig was. Zijn katholieke opvoeding zadelde hem op met een permanent schuldgevoel. Hij schreef dit lied vervolgens in een opwelling van frustratie en boosheid.
De 40 dagen tijden is een tijd van bezinning, op zaken waar we ons misschien ook wel schuldig (of zondig?) over voelen. Zaken waardoor we ook wel eens gefrustreerd of boos zijn, omdat het ons niet lukt ermee te breken en die zelfs ons leven gaan beheersen.
Maar gelukkig laat de vergelijking van de verloren zoon ons deze ochtend zien dat bij schuld vergeving hoort. En deze gelijkenis verwijst weer naar het grootste gebaar van vergiffenis: het offer van Jezus. Gevoelens van zonde en schuld moeten ons leven niet bepalen, want dat levert frustratie en boosheid op. De gelijkenis van de verloren zoon eindigt namelijk niet voor niets met een feest: de liefde van de Vader overstijgt uiteindelijk alles.