Dag 33

Bijbeltekst: Johannes 11: 1-4, 17-44

Johannes 1:1-18

Het Woord van God

¹In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. ²Het was in het begin bij God. ³Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat. ⁴In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen. ⁵Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.

⁶Er kwam iemand die door God was gezonden; hij heette Johannes. ⁷Hij kwam als getuige, om van het licht te getuigen, opdat iedereen door hem zou geloven. ⁸Hij was niet zelf het licht, maar hij was er om te getuigen van het licht: ⁹het ware licht, dat ieder mens verlicht en naar de wereld kwam. ¹⁰Het Woord was in de wereld, de wereld is door hem ontstaan en toch kende de wereld hem niet. ¹¹Hij kwam naar wat van hem was, maar wie van hem waren hebben hem niet ontvangen. ¹²Wie hem wel ontvingen en in zijn naam geloven, heeft hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden. ¹³Zij zijn niet op natuurlijke wijze geboren, niet uit lichamelijk verlangen of uit de wil van een man, maar uit God.

¹⁴Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond, vol van goedheid en waarheid, en wij hebben zijn grootheid gezien, de grootheid van de enige Zoon van de Vader. ¹⁵Van hem getuigde Johannes toen hij uitriep: ‘Hij is het over wie ik zei: “Die na mij komt is meer dan ik, want hij was er vóór mij!”’ ¹⁶Uit zijn overvloed zijn wij allen met goedheid overstelpt. ¹⁷De wet is door Mozes gegeven, maar goedheid en waarheid zijn met Jezus Christus gekomen. ¹⁸Niemand heeft ooit God gezien, maar de enige Zoon, die zelf God is, die aan het hart van de Vader rust, heeft hem doen kennen.

” …en er waren veel Joden naar Maria en Marta gekomen om hen te troosten nu hun broer gestorven was.”

Porcupine Tree – Lazarus

Een vrouwenstem, een moeder, die haar zoon vanuit de hemel toespreekt als ware ze nog in leven. Een lied over rouw én hoop. Over niet meer door willen gaan, maar je uiteindelijk toch herpakken.
Een stem in onze gedachten; dat is iets waar we misschien makkelijker mee uit de voeten kunnen, dan het feit dat iemand letterlijk uit het graf opstaat. Ook al gaat het verhaal van Pasen juist daarom: de opstanding.

Het verhaal van Lazarus is een vooruitwijzing naar die dood en verrijzenis van Jezus. De opwekking van Lazarus zal zijn leerlingen leren om Jezus als Zoon van God te zien, iemand die tot wonderen in staat is.

Het is een verhaal over rouw, Lazarus is namelijk al een aantal dagen dood voordat Jezus arriveert, en hoop: Jezus laat zien dat Lazarus’ verhaal niet ten einde komt en dat ook Zijn verhaal niet ten einde zal komen met zijn dood. Er zal verdriet en rouw zijn, maar ten slotte zal de hoop in vervulling gaan. Pasen is ook de oproep om door te gaan, om te vertrouwen op die hoop, want niet de dood, maar God heeft het laatste woord.

Dick Sluiter

Ik ben Dick Sluiter, als jeugdwerker werkzaam in twee gemeentes (Wezep en Nijkerk) en een groot liefhebber van (pop-) muziek. Of het nu voor mijn werk is of gewoon in mijn vrije tijd: ik mag graag de verbinding zoeken én leggen tussen geloof en muziek. Muziek is voor mij de emotionele en gevoelsmatige kern in mijn (geloofs-)leven en daarvan wil ik graag delen.

OverdenkingenDag 25, 27, 30 en 33

Johannes 11: 1-4, 17-44

Lazarus uit de dood opgewekt

¹Er was iemand ziek, een zekere Lazarus uit Betanië, het dorp waar Maria en haar zus Marta woonden – ²dat was de Maria die Jezus met olie gezalfd heeft en zijn voeten met haar haar heeft afgedroogd; de zieke Lazarus was haar broer. ³De zussen stuurden iemand naar Jezus met de boodschap: ‘Heer, uw vriend is ziek.’ ⁴Toen Jezus dit hoorde zei Hij: ‘Deze ziekte loopt niet uit op de dood, maar op de eer van God, zodat de Zoon van God geëerd zal worden.’

Johannes 11: 17-44

¹⁷Toen Jezus daar aankwam, hoorde Hij dat Lazarus al vier dagen in het graf lag. ¹⁸Betanië ligt dicht bij Jeruzalem, op een afstand van ongeveer vijftien stadie, ¹⁹en er waren dan ook veel Joden naar Marta en Maria gekomen om hen te troosten nu hun broer gestorven was. ²⁰Toen Marta hoorde dat Jezus onderweg was ging ze Hem tegemoet, terwijl Maria thuisbleef. ²¹Marta zei tegen Jezus: ‘Als U hier was geweest, Heer, zou mijn broer niet gestorven zijn. ²²Maar zelfs nu weet ik dat God U alles zal geven wat U vraagt.’ ²³Jezus zei: ‘Je broer zal uit de dood opstaan.’ ²⁴‘Ja,’ zei Marta, ‘ik weet dat hij bij de opstanding op de laatste dag zal opstaan.’ ²⁵Maar Jezus zei: ‘Ik ben de opstanding en het leven. Wie in Mij gelooft zal leven, ook wanneer hij sterft, ²⁶en ieder die leeft en in Mij gelooft zal nooit sterven. Geloof je dat?’ ²⁷‘Ja, Heer,’ zei ze, ‘ik geloof dat U de messias bent, de Zoon van God die naar de wereld zou komen.’

²⁸Na deze woorden ging ze terug, ze nam haar zus Maria apart en zei: ‘De meester is er, en Hij vraagt naar je.’ ²⁹Zodra Maria dit hoorde ging ze naar Jezus toe, ³⁰die nog niet in het dorp was, maar op de plek waar Marta Hem tegemoet was gekomen. ³¹Toen de Joden die bij haar in huis waren om haar te troosten, Maria zo haastig zagen weggaan, liepen ze achter haar aan, want ze dachten dat ze naar het graf ging om daar te weeklagen.

³²Zodra Maria op de plek kwam waar Jezus was en Hem zag, viel ze aan zijn voeten neer. Ze zei: ‘Als U hier was geweest, Heer, zou mijn broer niet gestorven zijn!’ ³³Jezus zag hoe zij en de Joden die bij haar waren weeklaagden, en Hij ergerde zich. Diep bewogen ³⁴vroeg Hij: ‘Waar hebben jullie hem neergelegd?’ Ze zeiden: ‘Kom maar kijken, Heer.’ ³⁵Jezus begon te huilen, ³⁶en de Joden zeiden: ‘Wat heeft Hij veel van hem gehouden!’ ³⁷Maar er werd ook gezegd: ‘Hij heeft de ogen van een blinde geopend, Hij had nu toch ook de dood van Lazarus kunnen voorkomen?’ ³⁸Weer ergerde Jezus zich. Hij liep naar het graf, een spelonk met een steen voor de opening. ³⁹Hij zei: ‘Haal de steen weg.’ Marta, de zus van de dode, zei: ‘Maar Heer, de stank! Hij ligt er al vier dagen!’ ⁴⁰Jezus zei tegen haar: ‘Ik heb je toch gezegd dat je Gods grootheid zult zien als je gelooft?’ ⁴¹Toen haalden ze de steen weg. Daarop keek Hij omhoog en zei: ‘Vader, Ik dank U dat U Mij hebt verhoord. ⁴²U verhoort Mij altijd, dat weet Ik, maar Ik zeg dit ter wille van al deze mensen hier, opdat ze zullen geloven dat U Mij gezonden hebt.’ ⁴³Daarna riep Hij luid: ‘Lazarus, kom naar buiten!’ ⁴⁴De dode kwam tevoorschijn, zijn handen en voeten in linnen gewikkeld, en zijn gezicht bedekt door een doek. Jezus zei tegen de omstanders: ‘Maak de doeken los, en laat hem gaan.’